Opis
Jed (Artur Chamski) i Boyd (Mateusz Banasiuk) wraz ze swoim przyjacielem pianistą ( Jacek Kita) próbują sprzedać swój pomysł na musical pod tytułem ,,The Big Bang”, w którym prezentują historię świata od jego narodzin aż do dzisiaj.
Jako twórcy najdroższego musicalu w historii opowiadającego o dziejach ludzkości – na który to właśnie zbierają pieniądze – domorośli autorzy sami wcielają się w coraz to nowe postacie, tworzą na oczach widzów kostiumy, wykorzystując najbardziej nieoczekiwane elementy wyposażenia wypożyczonego mieszkania, śpiewają, tańczą i opowiadają dzieje cywilizacji – słowem robią wszystko, by przekonać do zainwestowania w produkcję ich show.
Przekonują, że sukces jest gwarantowany, brakuje im tylko jednego – środków finansowych w wysokości, bagatela, 83 milionów dolarów na produkcję.
W kim upatrują szansy na jej sfinansowanie? W potencjalnych producentach, czyli w widzach, którzy stają się tym samym pełnoprawnymi uczestnikami show. Jed i Boyd, pragnąc dotrzeć do najgłębszych pokładów serc / i przede wszystkim portfeli / swoich widzów i jednocześnie przyszłych sponsorów, dają z siebie naprawdę wszystko, a nawet więcej…
I tak oto na oczach widzów powstaje „The Big Bang” – musicalowa parodia, w której dwójka aktorów poprzez zaskakująco zabawne i przewrotne piosenki oraz skecze przedstawia historię świata „w pigułce” – od Wielkiego Wybuchu i czasów Adama i Ewy, aż po wiek XX.
Ta zaskakująco „alternatywna”, zagrana tylko przez dwóch aktorów (ale za to jak brawurowo!), historia świata ubawi Was do łez. Bowiem tu wszystko postawione jest na głowie i „pojechane po bandzie”.
Jed i Boyd, mówiąc kolokwialnie, nie biorą zakładników – ich wersja historii cywilizacji jest, delikatnie mówiąc, mało ortodoksyjna i wymykająca się jakiejkolwiek poprawności politycznej. To humor i zabawa w najczystszej postaci, nie stroniąca od ryzykownych historycznie skojarzeń i nieoczekiwanego połączenia wyrafinowanych językowo konstrukcji z dosadnym i obrazoburczym humorem. To Monthy Phyton połączony z Saturday Night Live oraz Stand up wsparty komedią dell’arte.
Zaś nieco bardziej uważni widzowie mogli dostrzec w „The Big Bang” swoiście zakamuflowaną i przewrotną diagnozę popkulturowej świadomości historycznej i współczesnego nam poziomu edukacji kulturalnej.